زائر

کی شود در ندبه‌های جمعه پیدایت کنم؟
گوشه‌ای تنها نشینم تا تماشایت کنم؟
می‌نویسم روی هر گل نام زیبای تو را
تا که شاید این شب جمعه ملاقاتت کنم
هر سحر با یاد تو، در گریه ام می‌خوانمت
تا به کی از سوز دل ناله ز هجرانت کنم؟
چشم‌های خسته‌ام بارد ز هجرانت عزیز
آنقدر بارم ز دیده تا که پیدایت کنم
هر دم از نو می شمارم عقده‌های خویش را
تا به کی از پشت در آهسته نجوایت کنم
بیقرارم مهدیا از بهر دیدار رخت
تا به کی از مادرت زهرا (س) تمنایت کنم؟